pörtmək

pörtmək
f.
1. Qırmızı olmaq, qırmızılaşmaq, qırmızı rəng almaq, qızarmaq. Kiçikbəyimin buğdayı üzü pörtür, nəşə ilə əllərini ovuşdurur. . Ç.. Gülşən pörtdü. İşin içindən çıxmaq üçün yol axtardı. Ə. Vəl..
2. Üzdən yanmaq, yanıb qızarmaq, qarsaqlanmaq. Alov üzümü pörtdü. – Uzun illərdən bəri oda yaxın olduğundan bu arvadın üzü . . pörtmüşdü. Ə. Ə..
3. Qaynar suya salıb çıxarmaq, üstünə qaynar su tökmək; pörtləmək. Aşpaz xoruzu pörtmək üçün qaynar su ilə dolu bir qazana salır. (Nağıl). <Çərkəz:> Pencər yaxşıdır. Heç bu il nubar eləməmişəm. İstəyirsən balığı da pörtdət. İ. Ş..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pörtmə — «Pörtmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Portmán — Saltar a navegación, búsqueda Bahía de Portmán, colmatada por los residuos mineros Portmán …   Wikipedia Español

  • börtdamax — (Qax) pörtmək, qızarmaq (istidən). – İsdidən lap habı gecə börtdamişəm …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pırsıxmax — (Çənbərək) qızarmaq, pörtmək (üzə aiddir). – Urusdamın rəngi yaman pırsıxıf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pörşələmək — (Ağcabədi, Çənbərək, Kürdəmir) pörtmək, pörtələmək (ət haqqında). – Bir az ət vardı, pörşələdik, yedik (Ağcabədi); – Toyuğı kəsib qaynar suda pörşəliyənnən so:ura tükün yoldux (Kürdəmir) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pöşdəməx’ — (Qarakilsə, Zəngilan) isti suda pörtmək. – Sən cücüyü pöşdə, mən də ayrı iş görüm (Zəngilan); – Az, toyuxları pöşdə (Qarakilsə) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pörtləmək — 1. bax pırtlamaq 1 və 2 ci mənalarda. 2. bax pörtmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pörtüşmək — bax pörtmək 1 ci mənada. Söylə, neçin pörtüşdün, söylə, qızardın neçin? S. Rüst …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarsalamaq — f. Odda ütmək, pörtmək, yaxud üzdən yandırmaq. Təndirin alovu qolumu qarsaladı. – Sağ tərəfimdən keçən isti yel əlimi qarsalayır. A. Ş.. Gün günorta yerində üzümü qarsalayır. S. Rüst …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rəng — is. <fars.> 1. Bir şeyin işıq tonu. Tünd rəng. Qırmızı rəng. – Çöllər yuxudan olunca bidar; Min rəng çiçəklə doldu gülzar. A. Ş.. Xoşdur mənə, xoşdur bu təbiətdəki rənglər. S. Rüst.. Rəngi qaçmaq (getmək) – öz təbii rəngini itirib bozarmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”